To 2020 έχει χαρακτηριστεί έτος ορόσημο για τη μετάβαση των οχηµάτων προς την ηλεκτροκίνηση, ωστόσο η Mercedes είχε καταπιαστεί πριν από πολλά χρόνια με την εν λόγω εναλλακτική μορφή ενεργείας που αναμένεται να κυριαρχήσει στο εγγύς μέλλον.
Ελάτε λοιπόν να κάνουμε μια ενδιαφέρουσα αναζήτηση στο αρχείο της Mercedes. Από το συρτάρι βγάζουμε το φάκελο της χρόνιας 1990 και έπειτα ανατρέχουμε στο μήνα Μάιο εκείνου του έτους, όταν η γερμανική εταιρεία είχε τραβήξει το ενδιαφέρον όλων στο τμήμα καινοτομίας στην Έκθεση του Ανόβερου.
Εκεί είχε παρουσιαστεί μια Mercedes 190 (W 201), η οποία χρησιμοποιούσε ηλεκτρικό σύστημα κίνησης. Υπενθυμίζουμε ότι βρισκόμαστε στο 1990, πριν δηλαδή από 30 χρόνια.
Στόχος της πρωτότυπης αμιγώς ηλεκτροκίνητης Mercedes 190 εκείνη την εποχή ήταν να διερευνήσει τη λειτουργική καταλληλόλητα των σχετικών εξαρτημάτων σε ρεαλιστικές, καθημερινές συνθήκες, με όλες τις δονήσεις, τις επιταχύνσεις και τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας που υφίστανται.
Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν διάφορες πειραματικές Mercedes 190, ενώ για την αποθήκευση της ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιήθηκαν κυρίως μπαταρίες νατρίου-χλωριούχου νικελίου ή θειικού νατρίου, οι οποίες είχαν σημαντικά υψηλότερη ενεργειακή πυκνότητα από τις κλασικές μπαταρίες μολύβδου. Ωστόσο και στις δυο περιπτώσεις οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονταν έφταναν τους 300 βαθμούς Κελσίου.
Το Μάρτιο του 1991 στο Σαλόνι της Γενεύης πρεμιέρα έκανε μια ηλεκτροκίνητη Mercedes 190, η οποία όμως ήταν πιο προηγμένη, καθώς διέθετε κάποια βασικά προνόμια.
Διατηρούσε τη πενταθέσια διάταξη της και τους χώρους της, καθώς επίσης και όλα τα χαρακτηριστικά ασφαλείας. Παράλληλα οι δυο πίσω τροχοί κινούνταν από δικά τους ηλεκτρικά μοτέρ με μόνιμους μαγνήτες και ισχύ 22 ίππων έκαστος. Έτσι η συνολική ισχύς έφτανε τους 44 ίππους. Η ενέργεια τροφοδοτούνταν από μια μπαταρία χλωριούχου νατρίου-νικελίου, ανακτώντας ενέργεια από τη διαδικασία της πέδησης.
Πάμε τώρα στο 1992 όταν στο νησί Ρύγκεν της Γερμανίας έκαναν απόβαση πρωτότυπα ηλεκτροκίνητα οχήματα, ώστε να δοκιμαστούν τα ενεργειακά τους συστήματα και οι μπαταρίες στους στην πράξη, μέσω ενός μακροπρόθεσμου προγράμματος που διήρκησε μέχρι το 1996.
Συμμετείχαν συνολικά 60 επιβατικά αυτοκίνητα και φορτηγά διαφόρων εταιρειών, ενώ η Mercedes έστειλε δέκα 190. Τα ηλεκτρικά οχήματα φόρτιζαν από ειδικούς σταθμούς που χρησιμοποιούσαν ηλιακούς συλλέκτες, καθώς στόχος ήταν η επίτευξη του καλύτερου περιβαλλοντικού αποτελέσματος.
Μόνο ο ηλεκτρισμός από ανανεώσιμες πηγές ενεργείας μπορεί να θεωρηθεί εντελώς ουδέτερος ως προς τις εκπομπές CO2. Οι ηλεκτρικές Mercedes 190 χρησιμοποιούνταν ακόμα και ως ταξί, δεν εμφάνισαν κανένα πρόβλημα, ενώ μια διένυσε μέχρι και 100.000 χλμ. σε ένα έτος.
