Στην ατμόσφαιρα υπήρχε άπνοια, το θερμότερο έδειχνε γύρω στους 20 βαθμούς Κελσίου ωστόσο η υγρασία ήταν αισθητή, ενώ την απόλυτη ησυχία ξαφνικά άρχισαν να διαταράσσουν οι τροχοί της Skoda Superb Combi πάνω στο μαλακό χώμα, καθώς προσεγγίζαμε την όχθη της λίμνης Πολυφύτου.
Βρισκόμαστε 447 χλμ. μακριά από την Αθήνα και 20 χλμ. έξω από την Κοζάνη, ενώ στην εν λόγω λίμνη έριξε άγκυρα η ναυαρχίδα της τσέχικης εταιρίας, η Superb, που στην προκειμένη περίπτωση φέρει το πρακτικότερο station-wagon αμάξωμα Combi.
Ανοίξαμε την πόρτα του μεγάλου πορτμπαγκάζ της και καθίσαμε στο χαμηλό κατώφλι φόρτωσης ατενίζοντας τη μαγευτική θέα προς τη λίμνη Πολυφύτου. Κάποτε εδώ υπήρχαν καλλιέργειες και ένα φαρδύ παρόχθιο δάσος. Προσπαθούμε να φανταστούμε τις εικόνες που διαδραματίζονταν στο μέρος όταν πριν 45 ολόκληρα χρόνια, και συγκεκριμένα το 1973, πραγματοποιούνταν στην περιοχή το έργο για την κατασκευή του ομώνυμου φράγματος ύψους 112 μέτρων. Πρόκειται για ένα από τα πέντε συνολικά φράγματα που έχουν δημιουργηθεί στον ποταμό Αλιάκμονα, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος στην Ελλάδα.
Η τεχνητή λοιπόν λίμνη Πολυφύτου αποτελεί δημιούργημα και ιδιοκτησία της ΔΕΗ, η οποία έχει επιτρέψει στους κατοίκους της περιοχής να την εκμεταλλεύονται για αλιευτικούς και τουριστικούς σκοπούς. Ωστόσο κατά καιρούς έχουν υπάρξει καταγγελίες για υπεραλίευση στη λίμνη από παράνομους ψαράδες, οι ειδικοί έχουν χτυπήσει τον κώδωνα τoυ κινδύνου για τη στάθμη της λίμνης που έχει τύχει να πέσει αρκετά χαμηλά, ενώ εμείς διαπιστώσαμε από κοντά ότι τριγύρω υπήρχαν αρκετά σκουπίδια και πλαστικά.
Το φυσικό κάλλος όμως παραμένει ισχυρό και μας το επιβεβαιώνει από μακριά ένας αργυροπελεκάνος που ταξιδεύει αργά μέσα στα ήρεμα νερά της λίμνης. Μια πινακίδα μας ενημερώνει ότι στη λίμνη κατοικούν και άλλα είδη πουλιών όπως το σκουφοβουτηχτάρι, ο μελισσοφάγγος, ο κορμοράνος, η νερόκοτα, ο σταχτοτσικνιάς, η φαλαρίδα και το μαυροβουτηχτάρι.
Ακόμα μια πινακίδα μας προειδοποιεί για τους κινδύνους που κρύβει η λίμνη, καθώς αναγραφεί ότι η στάθμη μεταβάλλεται, όπως προαναφέραμε, ότι τα πρανή κατολισθαίνουν και ότι ο βυθός της σχηματίζει βούρκο.
Άραγε πόσα λίτρα νερού να υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη λίμνη, η οποία έχει έκταση 74 τετραγωνικών χιλιομέτρων; Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά πάντως είναι ότι το πορτμπαγκάζ της Superb Combi χωράει από 660 λίτρα μέχρι 1.650 λίτρα όταν αναδιπλωθούν οι πλάτες των πίσω καθισμάτων. Η κανονική ρεζέρβα που υπήρχε κάτω από το δάπεδο του χώρου αποσκευών μειώνει τη χωρητικότητα κατά 41 λίτρα, ωστόσο μας έκανε να νιώθουμε μεγαλύτερη ασφάλεια, καθώς για να φτάσουμε τόσο κοντά στη λίμνη μπήκαμε σε χωματόδρομους. Και κλαταρισμένο ελαστικό που θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις με τα «μοδάτα» συστήματα όπως το «κιτ ελαστικού», δεν λέει…
Προηγουμένως όμως είχαμε περάσει την Υψηλή Γέφυρα των Σερβίων, η οποία διασχίζει τη λίμνη και το μήκος της φτάνει τα 1.372 μέτρα, ενώ υπάρχει και η μικρότερη γέφυρα του Ρυμνίου.
Το όλο σκηνικό δε χορταίνεις να το βλέπεις ωστόσο έλειπε κάτι για ολοκληρώσει την απόλαυση. Αυτό ήταν ένας ζεστός καφές τον όποιο απολαύσαμε ανηφορίζοντας προς τη Νεράιδα, έναν οικισμό του Δήμου Σερβιών που βρίσκεται σε απόσταση 6 χιλιομέτρων από τη λίμνη. Αμφιθεατρικά χτισμένη η Νεράιδα μας χάρισε αυτή τη φορά θέα από ψηλά τόσο προς στη λίμνη όσο και προς στην Υψηλή Γέφυρα των Σερβίων.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε τις προσιτές τιμές στις καφετέριες και στις ταβέρνες της Νεράιδας που μας έδωσαν μια οικονομική ανάσα, μετά το «πνίξιμο» στα διόδια που πληρώσαμε από την Αθήνα μέχρι την Ελάσσονα, όπου ήταν η έδρα μας (συνολικό ποσό 43,90 ευρώ μετ’ επιστροφής και επτά στάσεις κάθε φορά, απλά απαράδεκτο).
Το μπάτζετ του ταξιδιού μας φρόντισε να περιορίσει και ο υπερτροφοδοτούμενος δίλιτρος πετρελαιοκινητήρας των 150 ίππων (3.500-4.000 σ.α.λ.) και 340 Nm ροπής (1.750-3.000 σ.α.λ.) που κινεί την Superb Combi. Στον αυτοκινητόδρομο με περιοριστή ταχύτητας στα 130 χλμ./ώρα καταγράψαμε 5,6 λίτρα/100 χλμ. (4,5 λίτρα/100 χλμ. επίσημη μέτρηση, εκπομπές C02 125 γρ./χλμ., Euro 6). Εντός της πόλης πάντως η μέση κατανάλωση αυξάνεται περίπου κατά δυο λίτρα.
Στη συνέχεια κατηφορίσαμε από τη Νεράιδα προς το Ναυτικό Όμιλο Κοζάνης, καθώς μας είχε προσελκύσει, βλέποντας την από ψηλά, η πλωτή εξέδρα που βρίσκεται μπροστά του.
Άρχισε όμως να σουρουπώνει και ο επαρχιακός δρόμος για να επιστρέψουμε πίσω στην Ελασσόνα δεν έχει φωτισμό, ενώ το οδόστρωμα έχει αρκετές «πληγές», κάτι βέβαια που δε μας απασχόλησε ιδιαίτερα, χάρη στην απορροφητική ανάρτηση της Superb Combi (άξονας πολλαπλών συνδέσμων πίσω). Η διάρκεια της συγκεκριμένης διαδρομής είναι το πολύ μια ώρα, αλλά πρέπει να οδηγείς με σύνεση, καθώς ο δρόμος είναι διπλής κατεύθυνσης, ενώ δεν πρέπει να παρασυρθείς από τις αρκετά καλές επιδόσεις της Superb Combi (επιτάχυνση από 0-100 χλμ./ώρα σε 9 δευτ. και τελική ταχύτητα 216 χλμ./ώρα).
Στα πίσω καθίσματα οι συνεπιβάτες μας είχαν αποκοιμηθεί, καθώς φρόντισε να τους νανουρίσει η Superb Combi, αφού στο ανοιχτό δρόμο κινείται με απόλυτη σταθερότητα, χωρίς ίχνος ταλαντώσεων παρά τα 4.856 χλστ. μήκους της. Οι χώροι για τους πίσω επιβάτες είναι κάτι παραπάνω από επαρκέστατοι ειδικά για τα πόδια, τα οποία μπορούν ακόμα και να τεντώσουν (μεταξόνιο 2.841 χλστ.). Η Superb Combi δεν επιτρέπει την είσοδο αεροδυναμικών θορύβων εντός της καμπίνας, ενώ μας εξέπληξε ευχάριστα με τα κρατήματα της στις στροφές.
Από τη θέση του οδηγού διαπιστώσαμε πόσο υπάκουο είναι το τιμόνι σε κάθε εντολή που του δίναμε, την αμεσότητα και την ομαλότητα στις αλλαγές των σχέσεων τις οποίες εκτελούσε το αυτόματο κιβώτιο DSG των 6 σχέσεων, το οποίο συνοδεύεται από paddles πίσω από το τιμόνι.
Από το μεσαίο καθρέφτη πλέον δεν είναι ορατή ούτε η λίμνη ούτε η γέφυρα και το σκοτάδι απλώνεται αινιγματικό και σαγηνευτικό μπροστά μας. Έχοντας βάλει πλώρη για άλλους προορισμούς με την Superb Combi, σκεφτόμαστε ότι τελικά αξίζει να την κάνεις μόνιμο συνταξιδιώτη σου καταβάλλοντας τα 31.900 ευρώ που ζητά στην έκδοση Ambition, όταν αναζητάς χώρους λιμουζίνας και προσεγμένη ποιότητα.
