Έχει προκύψει μεγάλο ζήτημα σε ο,τι αφορά τις ποινές κατά τη διάρκεια των επίσημων δοκιμών στα ράλι.
Και υπάρχει τεράστιο παρασκήνιο, όπως αυτό «βγαίνει» στην επιφάνεια…
Ο νέος κανονισμός αναφέρει τα 70 χλμ./ώρα και ελέγχεται από το δορυφορικό σύστημα με αισθητήρες να υπάρχουν στα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν οι αγωνιζόμενοι στις δοκιμές.
Ο κάθε διοργανωτής ελέγχει τις ταχύτητες των πληρωμάτων και στη συνέχεια υπάρχουν ποινές για τους παραβάτες.
Όμως από τη στιγμή που κάποιο πλήρωμα «συλλαμβάνεται» έχοντας δηλαδή ξεπεράσει το όριο, ακολουθείται μια διαδικασία μέχρι την «τιμωρία»….
Αυτή τη διαδικασία της/των ποινών, ποια επιτροπή την ελέγχει.
Είναι ορατή μόνο από τον αλυτάρχη, και ανακοινώνεται από τους αγωνοδίκες, στους «παραβάτες»; υπάρχει κάποιο περιθώριο στα χλμ. όταν γίνεται η παράβαση; και πότε ανακοινώνεται.
Μη ξεχνάμε ότι και στους αγώνες του WRC, υπάρχει όριο τα 80 χλμ. και τα πληρώματα στα αυτοκίνητά τους χρησιμοποιούν αγωνιστικά ελαστικά, περισσότερο για ασφάλεια και λιγότερη ταλαιπωρία, και όχι νορμάλ όπως έχει «διατάξει» η ΕΠΑ, αλλά σπάνια ξεφεύγουν από το όριο των χλμ.
Στους ελληνικούς αγώνες πρέπει η διαφάνεια να κυριαρχήσει, χωρίς εκπτώσεις, και διακρίσεις.
Αλλά γιατί αγώνες και τι πρωταθλήματα να μιλάμε, όταν τα πάντα έχουν καταστρατηγηθεί με φόντο την «καρέκλα».
Υπάρχει όμως ελπίδα, και η ελπίδα «φωτίζεται» από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους, που πληρώνουν, στερούνται για να «τρέξουν».
Όχι από τα σωματεία.
Γιατί χωρίς αγωνιζόμενους, δεν υπάρχουν τα σωματεία, δεν υπάρχει η ΟΜΑΕ…